Endelig har snøen begynt å forsvinna, da va ikkje ein dag for tidlig syns no eg då. Og etter kvart som ting dukka opp under snøen, konne eg jo faktisk sjå at våren va i anløp, for klosterklokkene mine va så vidt begynt å komma med ein liten blomst.. Så då e da i allefall noko som ikkje har krepert onda all snøen 🙂 Skjønnar ikkje kossen dei har klart å holda seg ståande oppreist under runder 70 cm snø, men eg e jo bare glad te. Og om da no bare slutta å komma is og snø fra taket så bråkar så at eg hoppar i stolen, då blir da bra då… Og nåde om da sku finna på å komma meir snø, eg e nemlig klar for sykkelsesongen no..